vrijdag 6 juni 2008

vroegerwastbeter (7): een vré oude brug in de buurt

Vlak bij ons in de buurt hebben we "Het oudste authentieke Gentse bruguitzicht?" Stel U voor, waarom gaat een mens nog op reis. Het is het kleine brugje dat je links van u ziet als je op zondag (of andere dagen eigenlijk) naar de markt in Ledeberg gaat, als je net naast de tramsporen loopt. Piepklein ende mini doch historisch niet onbelangrijk zoals blijkt uit wat volgt:

De brug aan de Edward Pynaertkaai over de buitengracht van de vestingen bij de Sint-Lievenspoort, alias Oosterarm van de Stropafleiding van de Schelde en in feite het tweede deel van de ‘oude’ Sint-Lievensbrug uit 1882 – 1883, bleef als bij wonder op de originele plaats bewaard. In de vier hardstenen kolommen die de brugleuningen markeren, zijn nog de sporen te zien van waarschijnlijk ooit sierlijke lantaarnhouders.


Hoewel zo’n brugleeftijd van goede 130 jaar niet bijzonder aanzienlijk schijnt, is een dergelijke ‘ouderdom’ voor een Gentse brug uitzonderlijk te noemen. Dat ze daar bleef liggen is te wijten aan een ongewone samenloop van omstandigheden. Drie factoren speelden hier mee: in de eerste plaats moest de aan het begin van de jaren 1900 aangelegde Edward Pynaertkaai toegankelijk blijven aan beide uiteinden en verkoos men daarvoor de bestaande brug te behouden, in W.O. II werd de brug niet opgeblazen omdat ze geen strategisch belang had en tenslotte moest ze geen scheepvaart of zwaar vervoer toelaten zodat ze nooit vervangen werd door een breder of hoger exemplaar. Deze nu ongelukkig naamloos geworden brug, een toch wel fraai werkstuk, is een waarlijk unieke getuige zowel van 16de-eeuwse poortbolwerkconfiguratie als van 19de-eeuwse bruggenbouw. Het perkje aan de voet ervan, met een intiem en sober oorlogsmonumentje, bestrijkt ongeveer de plek waar in de winter van 1577-78 door al of niet vrijwillig zwoegende Gentenaars de ietwat uitgerokken westelijke ‘oorlel’ (oreillon) van het Sint-Lievensbolwerk werd uitgegraven en opgeworpen.
De boeiende voorgeschiedenis van deze brug en van de hele omgeving tussen de Filips de Goedekaai en de Keizerpoort werd beschreven in De Heraut, het tijdschrift van de gidsenbond, jaargang 2006 nr. 4 en 2007 nr. 1.

(bron: http://www.gent-door-de-jaren.be/Welkom/html/index.php)

1 opmerking:

Anoniem zei

koyupta kenara bırakıp gittin beni

lens